Czy zastępca powinien mieć własne ubezpieczenie OC?

Zasada ogólna
Notariusz posiada polisę obowiązkowego ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej. Chroni ona jego oraz wszystkie osoby, za które ponosi on odpowiedzialność.
W poprzednim Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie obowiązkowego OC notariusza ( z 2000 r.) kwestia ta była uregulowana wprost. Ochroną ubezpieczeniową objęte były działania aplikantów notarialnych, zastępców notariusza oraz personelu kancelarii pracującego pod kierunkiem notariusza.
W aktualnym Rozporządzeniu (z 2003 r.) nie ma już tych zapisów. Obowiązują zatem reguły kodeksowe. Notariusz za własne działania/zaniechania odpowiada na zasadzie winy, natomiast za osoby pracujące pod jego nadzorem – na zasadzie ryzyka.

Objęci ubezpieczeniem
Objęcie zastępcy ubezpieczeniem notariusza można pośrednio wywnioskować (również) z zapisów Porozumienia zawartego pomiędzy KRN a PZU.
PZU włącza do zakresu ochrony również winę umyślną osób, za które notariusz ponosi odpowiedzialność. Zatem odpowiedzialność za te osoby jest w zakresie, choć nie w przypadku winy umyślnej.

Nieobjęci ubezpieczeniem
Zastępcy wyznaczani w trybie art. 21.3 i art. 22 Prawa o notariacie (czyli przez Prezesa Rady Izby lub Radę Izby) to zastępcy, za których notariusz nie ponosi odpowiedzialności (skoro nie ma wpływu na ich wybór). Tacy zastępcy powinni sami zawrzeć umowę ubezpieczenia OC notariusza.

Odpowiedzialność zastępcy notariusza jako płatnika świadczeń publicznych
W zakresie odpowiedzialności podatkowej, zastępcy notariusza również objęci są ochroną w ramach umowy notariuszy, co wynika z ogólnych warunków ubezpieczenia notariusza jako płatnika świadczeń publicznych. Do zakresu ochrony wchodzi zarówno ich rażące niedbalstwo, jak i wina umyślna.